Bir kahve sohbetinde yazlıkçı arkadaşlarım, komşularından bir genç kız ve bir delikanlının birbirlerini sevdiklerini ve de nişanlanmak istediklerini, buna karşılık ailelerin hazırlıksız olduklarını ve ne yapacaklarını bilmediklerini söylediler. Başka bir arkadaşta hep beraber yaparız dedi. Komşularımıza yardımcı olmamız gerektiğini vurguladı. O gençler bizim de çocuklarımız deyip, kolları sıvadılar, denize girilmedi, kendi işlerini yapmayı unuttular, kimi ayakkabısını aldı, kimi bohçasını yaptı, kimi de tuvaletini aldı, herkes bir görev üslendi. Pastası, kurabiyeleri, giyimleri, bohçaları hazırlandı. Bir koşturma bir telaş. Apartmanın bahçesinde dar …
Auteur: Sevinç Ölçer
→Sevinç Ölçer Kimdir?
İstanbul’da çok çok seneler önce, denizleri çok seven denizci babanın ve yazmayı çok seven, dergilerde köşe yazarı olan ve de şiirleri yayımlanan bir annenin ortanca kızıyım. ‘Sizi ben okyanus suları ile yıkadım’ diyen babam, dalgaların içinde götürmeye çalıştığı gemisi bizleri annemin çok sevdiği görsel sanatların kıyılarına doğru atmış olmalı ki, ailemiz tiyatro, sinema ile ilgisini uğraşını hiç kesmeksizin devam ettirdi.
Annem bana dokuz aylık hamileyken, Moliere’ in Cimri’ sini izlerken ve de Harpagon’a gülerken sancıları başladığından hastaneye zor yetiştirmişler.
Daha ilk okula giderken tiyatrolara girme yaşımız tutmazken, annem ağabeyim ile benim yaşlarımızı büyütüp, oyunların bazılarını zorla da olsa izletirdi.
İlk, orta, lise yi İstanbul’ da bitirip, kazandığım üç okul için büyük bir hevesle seçim yaptığımda babam; O okul olmaz, (Yabancı Diller Yüksek Okulu) gece, ben seni yollamamam dedi.
İki lisanslı bir sporcu olduğumdan bu sefer Spor Akademisi için istekte bulundum.
O okul olmaz, uzak gidip gelmen zor olur diyerek yanıt verdi.
Artık son seçeneğim olan Eğitim Enstitüsü oldu, fakat o da olmadı, çünkü bombalar patlıyordu o zaman okullarda.
Kaldım mı açıkta! Yok kalmadım, hemen kurslara başladım, daha sonrada ilk işim
İsotaş A.Ş. Genel Müdür Sekreteri oldum. Sonra Transtürk Holding Taşımacılık da çalıştım. Daha sonra bir butik açtım, sonra Televizyon, Senkron Tv.de dublaj yaptım. Ayrıca Yönetmen yardımcılığı yaptım.
Ve de en sonunda yirmi iki yıl önce Hollanda ya geldim. On sene eğitim aldım. On yedi senedir, oyun yazarı ve yönetmenim. Tabii hala eğitim alıyorum. İyi ki demişler ‘öğrenmenin yaşı yoktur’. Sevgiyle okuduğun her şey merakını tetikler, merak da bilgiyi doğurur.
Yılbaşı tatili için gittiğim İstanbul’da Kafka’nın Değişim romanını raflarda görünce hemen aldım ve tekrar okudum. Bilgi kayıtlarımdaki değişimi de görmüş oldum. Hafızamda kalanlar olmuş, silinenler.. Kitapta bazı şeyleri yeni okuyormuş gibi okudum. Anladım ki arada bir eski okuduklarımızı da yenilemek gerekiyor. Modern dünya edebiyatının en önemli yazarlarından olan Kafka’nın mutsuz ve yalnız bir yazar olduğu iddia edilir. Yapıtlarının öldükten sonra yakılmasını vasiyet etmiş, arkadaşı Max Brod yakılmasına karşı çıkmış ve biz de onun sayesinde bu dev yapıtları okuma imkanı …
Geçmişten günümüze kadar gelen bilim insanlarının çözmeye çalıştıkları ve hala çözülmeyen konular ilgimi her zaman çekmiştir. Zaman zaman bu tür kitapları okur ve yazılan yazıları da takip ederim. En çok hoşuma giden kaliteli macera ve bilim kurgu kitaplarıdır. Çünkü bu tür kitaplarda mantık dışı olaylara yer verilmez. Dünyanın geleceği ile alakalı yeni görüşler ortaya koyar. Elbette bu görüşler birer öngörüdür, fakat bu öngörüler bilim insanları için yeni çalışmalara yol açabiliyor. Okuduğum son kitap sizi ister istemez dış dünyadan koparıyor. Aman …
AMOK KOŞUCUSU Koşu, kurallara uygun, doğal bir arazide, pistte yapılan atletizm etkinliği olarak tanımlanır. Koşular yarışmalarla birlikte atletizmi oluşturur. Koşucuların hem rakiplerini geçmek, hem de kendi fiziksel ve ruhsal şuurlarını geliştirmek ve de dereceyi aşmak gibi değişik amaçları vardır. Koşu, ayrıca vücudun dinamizminin sağlanması için de yapılabilir. Olimpiyatlarda da atletizm ana spor sayılır. Koşunun tarihi insanlık kadar eskidir. Spor olarak benimsenmesi eski Yunanlılara dayanmaktadır. İlk atletizm yarışmalarının MÖ.1453 yılında Yunanistan’da Tanrıça Athena’nın(zeka, sanat tanrısı) adına Pan Athenian Oyunları olarak düzenlendiği …
KAPILARIMIZ Yaşamımız boyunca kim bilir kaç kez kapılardan girip, çıkmışızdır. Güler yüzle açılan bir ev kapısının verdiği huzuru hissetmek hepimizin ruhunu okşar. Bize heyecan veren kapılardan girerken, sadece içeride yaşayacaklarımızı düşünürüz, bize geçişi sağlayan kapıları çoğu kez göremeyiz. Kapıları açarken hiç dikkat etmeyiz; kapının rengi, yapısı, tokmağı ve büyüklüğüne. Bazen bir hışımla bazen de korka korka açarız kapıları. Hayatımızda ender de olsa başkaları tarafından üzerimize kilitlenen kapıların anahtarını bulmak için ne kadar çaba sarf ederiz. Demirin soğukluğunu, parmakların tutsaklığını anlatan …